ساعتای تنهایی

عجب ساعتای بدی ین این ساعتای تنهایی

چه سکوتیه تو دلم حیف اینارو نمیدونی

دونه های اشکم میاد پایین از رو چشام

حالا که نیستی همشون می ریزن روی زمین جلوی پام

تو که نیستی دلم شده زندونِِ غم

حالا که رفتی میشینم تو این زندون

با یه دنیا غصه وغم.